بی تعارف!

اغلب کارایی که انجام میدیم برای رضایت دیگرانه!

دقت کردین؟!

هرکاری ها! انگار از بچگی اینجوری بار اومدیم که اگه میخوای یه کاری انجام بدیم یا به حرفی بزنیم ، قبلش ده هزار بار مغزمون رو داغون میکنیم و میگیم 

نکنه فلانی از حرفم ناراحت بشه، نکنه به فلانی بربخوره، نکنه بی احترامی بشه ، نکنه در مورد من فکر بد کنن، نکنه فکر کنن چنین، نکنه فکر کنن چنان.....

بعد که حالا از این فیلتر نکنه ها جان سالم به در بردیم و گذشتیم و اون کار رو انجام دادیم یا اون حرف رو زدیم...

با کوچکترین حرکت و حرف دیگران دوره شروع میشه فکرمون درگیر میشه و میگیم

واااای چرا فلان حرف رو زدم، چرا فلان لباس رو‌ پوشیدم ، چرا فلان کار رو‌ انجام دادم، چرا و چرا...

حالا در موردم چی فکر میکنن

کلی غصه میخوریم!

به نظرم یه روز باید تموم کنیم این غم و غصه ها و دغدغه های الکی که تزریق شده به مغزمون!

من خودم اینجوریم و این شرایط خسته شدم

از بس تلاش کردم همه رو از خودم راضی نگه دارم که دیگه خودم رو فراموش کردم ...

شما چطور؟!

به نظرتون راه حلی هم داره؟!